Bigos jest tradycyjną polską potrawą, znaną i lubianą od wieków. Mimo przenikania do Polski nowych kultur i nut smakowych, bigos od wieków pozostaje naszą dumą narodową i zajmuje zaszczytne miejsce na podium polskich dań tradycyjnych.
Krótka historia bigosu zebrana w Wikipedii:
Bigos w XVII–XVIII w. to potrawa z siekanego mięsa, ryb lub nawet raków z dodatkiem cytryn, limonek i octu winnego. W XVIII wieku zaczęto zastępować drogie składniki kapustą kiszoną, co było formą naśladowania elitarnej kuchni, stąd nazywano go „bigosem z kapustą”. W XIX wieku, jak podkreśla Jarosław Dumanowski, proporcje mięsa do kapusty zmieniły się i w ten sposób powstał współczesny bigos.
Mimo zmian, nadal w książkach kucharskich znajdowały się przepisy na bigos bez kapusty. Wojciech Wielądko, autor Kucharza doskonałego (1783) podaje przepis na „bigos z karpia”. Przepisy zarówno na „bigos z pozostałej pieczeni lub mięsa z jabłkami” bez kapusty, jak i na „bigos hultajski z kapustą” zawarła Lucyna Ćwierczakiewiczowa w wydanej w 1860 r. książce 365 obiadów za pięć złotych. Nawet książki wydane już w XX wieku, jak grudziądzka Nauka gotowania do użytku ludu polskiego zawierały czasem przepisy na bigos bez kapusty.
Przez wieki była to potrawa praktyczna, możliwa do przyrządzania zarówno w warunkach domowych, jak i w podróży. Można go było przygotować „na zapas”, przechowywać w piwnicach, a następnie odgrzewać, nawet po zabraniu w podróż. Służyły do tego specjalne garnki, tzw. bigośnice. Opis takiej podróży, którą odbył wraz z Henrykiem Sienkiewiczem, zawarł Zygmunt Gloger w swoich wspomnieniach /https://pl.wikipedia.org/wiki/Bigos/
W dzisiejszej kuchni bigos nadal przygotowuje się na wiele sposobów, korzystając w wielu dodatków, jednak jego bazą zawsze jest kapusta.
Spotkać można wersję z samą kapustą kiszoną lub kompozycję składającą się z kapusty kiszonej i poszatkowanej kapusty świeżej. W różnych regionach Polski do kapusty dodaje się różne rodzaje mięsa i wędlin, grzyby – świeże lub suszone, suszone śliwki, czerwone wino, zasmażaną mąkę.
Kategoria: Danie główne
Stopień trudności: Łatwy
Ilość porcji: 10
Czas przygotowania: 2-3h
Przepis na mój ulubiony bigos
- 2000 g kiszonej kapusty
- ½ kg mięsa wieprzowego np. karkówki
- ½ kg boczku wędzonego
- ½ kg kiełbasy mocno wędzonej
- 300 g pomidorów z puszki
- 2 kostki bulionu warzywnego
- ½ kg cebuli
- 100 g suszonych grzybów
- 200 g czerwonego wytrawnego wina
- 60 g suszonych śliwek
- liść laurowy – 5 szt.
- ziele angielskie – 5 ziaren
- jałowiec owoc – 10 owoców
- kminek – 2 łyżeczki
- majeranek suszony – 2 łyżeczki
- sól – 3 łyżeczki
- pieprz czarny mielony -1 łyżeczka
Sposób przygotowania:
1. Mięso kroję na kawałki
2. Boczek i kiełbasę kroję w kostkę
3. Cebulę kroję w piórka
4. Suszone grzyby namaczam
5. Suszone śliwki namaczam
Ważne: jeśli kapusta jest bardzo kwaśna, należy przepłukać ją pod bieżącą wodą. Jeśli jest pokrojona w długie ”włosy”, warto dodatkowo ją pokroić.
6. Kapustę zalewam wodą i nastawiam na gaz w wielkim garnku. Od razu dodaję do niej wszystkie przyprawy: ziele angielskie i jałowiec owoc, majeranek suszony, kminek, sól i pieprz czarny mielony.
7. Pokrojone mięso duszę na małym ogniu pod przykryciem około ½ h.
8. Podsmażam boczek i pod koniec dodaję do niego kiełbasę i połowę cebuli.
9. Przygotowane mięso, boczek i kiełbasę z cebulą przekładamy do garnka z gotującą się kapustą i mieszam ze sobą wszystkie składniki.
10. Dodaję pomidory i kostki bulionu warzywnego.
11. Po około 2 godzinach gotowania, dokładam suszone grzyby i śliwki. Całość podlewam
100 ml wina czerwonego wytrawnego. Kolejne 100 ml dolewam podczas gotowania kolejnego dnia.
Ciekawostka: bigos należy gotować powoli i długo. Zwróć uwagę, aby gotować go na małym gazie. Idealny smak osiąga po kilku dniach gotowania w cyklu po około 4 godziny gotowania dziennie. Bigos warto przechowywać, np. zamknięty na gorąco w słoikach. Wielodniowe mieszanie się smaków, daje fantastyczne efekt, a wielokrotne podgrzewanie i studzenie dania, dodatkowo podkręca smak.
Smacznego!